باورها و حالت فراشناختی، بازدارنده یا تسهیل کننده خودتنظیمی تحصیلی

خودتنظیمی تحصیلی یکی از موضوعات اساسی آموزش و پرورش است که به نظر می رسد با فراشناخت در رابطه می باشد، بررسی این ارتباط از جنبه نظری و کاربردی دارای اهمیت است، پس هدف این مطالعه بررسی و تعیین نقش مولفه های فراشناختی در خودتنظیمی تحصیلی بود، روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی است که 318 دانش آموز پسر پایه دوم دبیرستان از منطقه شش آموزش و پرورش شهر تهران، به روش نمونه گیری خوشه ای، انتخاب شدند. آنان پرسشنامه های باورهای فراشناختی ولز کارترایت- هاتون (2004)، حالت فراشناختی اونیل و عابدی (1996) و خودتنظیمی تحصیلی ریان و کاتل (1989) را تکمیل کردند، داده ها با استفاده از روش رگرسیون چند متغیری گام به گام ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل شد، یافته های پژوش نشان دادکه حالت فراشناختی با خودتنظیمی تحصیلی رابطه مثبت دارد، اما بین باورهای فراشناختی و خودتنظیمی تحصیلی رابطه منفی وجود دارد، به علاوه مولفه های برنامه ریزی، کنترل ناپذیری و نیاز به کنترل، 26 درصد از واریانس خودتنظیمی را پیش بینی میکنند، براساس مبانی نظری و نتایج این پژوهش، باورها و حالت فراشناختی یا خودتنظیمی تحصیلی، به گونه متفاوت رابطه دارند، بنابراین، آموزش مولفه های فراشناختی می تواند در بهبود و افزایش خودتنظیمی تحصیلی دانش آموازن موثر باشد، البته به هنگام انتخاب و تدوین محتوی آموزشی، یافته های این پژوهش باید مدنظر قرار گیرد.